Już w dniach 22-24 czerwca odbędą się w Krakowie XVI Targi GEA 2010. Targi te są wizytówką branży geoinformatycznej w Polsce, jeden raz w roku można w jednym miejscu spotkać i zobaczyć większość dostawców sprzętu, oprogramowania, technologii. W tym roku główne tematy prezentacji targowych będą obejmować swoją tematyką następujące zagadnienia:
Systemem informacji przestrzennej – GIS.
1. Systemy informacji geograficznej dla regionu, województwa, powiatu, miasta i gminy,
2. Branżowe systemy informacji przestrzennej: GIS dla wodociągów, gazownictwa, energetyki, telekomunikacji, gospodarki leśnej, rolnictwa
Geodezja
1. Sprzęt pomiarowy optyczny i elektroniczny, akcesoria pomiarowe, wykrywacze urządzeń podziemnych, oprogramowanie obliczeniowe, do tworzenia mapy numerycznej dla firm i urzędów geodezyjnych, geoinformatycznych
Fotogrametria
1. Sprzęt i oprogramowanie
Systemy lokalizacji satelitarnej (GPS)
Systemy plotowania i reprodukcji
Dodatkowo w trakcie targów GEA 2010 prowadzone będą sesje związane z pozyskiwaniem i przetwarzaniem informacji przestrzennej zasilającej systemy GIS -zdjęcia naziemne, lotnicze, satelitarne, systemy GPS (oraz prezentacje firm wykonujących usługi z tego zakresu. Z kolei sposób pozyskiwania informacji i możliwości zobrazowania wykonanych prac, pokażą specjaliści od skanowania i wektoryzacji, plotowania i .
Uczestnicy targów będą mogli także wysłuchać prezentacji na temat realizacji nowoczesnych rozwiązań geomatycznych tworzonych w OPGK Elbląg, OPGK Olsztyn, MGGP Aero i kilku innych projektach realizowanych przy pomocy dotacji z UE. Prelegenci przedstawią też metody pozyskiwania środków unijnych na przedsięwzięcia geoinformatyczne.
Zapowiada się interesująca branżowa impreza. XVI Międzynarodowe Targi GEA 2010 odbędą się w Krakowie przy ulicy Piastowskiej 26a.
piątek, 18 czerwca 2010
czwartek, 17 czerwca 2010
Lokale wyborcze na mapie
Jeśli nie wiecie, gdzie jest Wasz lokal wyborczy możecie sprawdzić na mapie. Najprościej w serwisie Zumi, który na podstawie aktualnych informacji z Krajowego Biura Wyborczego, opracował dokładną mapę lokali wyborczych w całej Polsce, w których będzie można oddać głos w nadchodzących wyborach prezydenckich 2010. Aby znaleźć swój lokal wystarczy kliknąć tutaj i wpisać nazwę ulicy oraz miasto, w którym będziemy głosować. W przypadku długich ulic, które obsługiwane są przez kilka komisji wyborczych, w wyniku wyszukiwania otrzymamy dokładny opis, które numery budynków obsługiwane są przez dany lokal wyborczy.
Sprawdź swój lokal wyborczy na Zumi!
Sprawdź swój lokal wyborczy na Zumi!
środa, 16 czerwca 2010
Co powinien umieć technik geodeta?
Już 21 czerwca o godzinie 12-tej rozpocznie się egzamin pisemny potwierdzający umiejętności zawodowe w zawodzie technik geodeta. Egzaminy praktyczne przeprowadzone będą od 22 do 25 czerwca. Co powinien umieć geodeta? Na to pytanie daje odpowiedź fragment z załącznika do rozporządzenia MEN z dnia 10 marca 2010 (poz. 652), który określa standardy wymagań będące bazą do przeprowadzenia egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe technika geodety.
Zawód: technik geodeta
symbol cyfrowy: 311[10]
Etap pisemny egzaminu obejmuje:
Część I — zakres wiadomości i umiejętności właściwych dla kwalifikacji w zawodzie
Absolwent powinien umieć:
1. Czytać ze zrozumieniem informacje przedstawione w formie opisów, instrukcji, rysunków, szkiców, wykresów, dokumentacji technicznych i technologicznych, a w szczególności:
1.1. rozpoznawać rodzaje obiektów budowlanych oraz inżynierskich;
1.2. rozpoznawać rodzaje instrumentów pomiarowych i narzędzi do opracowań geodezyjno-kartograficznych;
1.3. rozpoznawać techniki i metody pomiarów geodezyjnych;
1.4. określać zasady wykonywania pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych;
1.5. określać rodzaje map i sposoby ich sporządzania przy zastosowaniu tradycyjnych i nowoczesnych technologii;
1.6. określać zasady posługiwania się podstawowym sprzętem fotogrametrycznym;
1.7. określać zasady opracowania map sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych na podstawie pomiarów terenowych oraz przetworzonych danych terenowych;
1.8 określać zasady prowadzenia geodezyjnej obsługi budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego;
1.9. określać zasady wykonywania pomiarów przemieszczeń i odkształceń budowli;
1.10. określać zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków;
1.11. określać zasady wykonywania podziałów i rozgraniczeń nieruchomości;
1.12. określać zasady wykonywania wytyczania oraz inwentaryzacji sieci uzbrojenia terenu;
1.13. określać zasady prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2. Przetwarzać dane liczbowe i operacyjne, a w szczególności:
2.1. przetwarzać dane zebrane w terenie na dane liczbowe w postaci współrzędnych lub pól powierzchni;
2.2. dobierać instrumenty i sprzęt geodezyjny do wykonywania określonych pomiarów i prac;
2.3. sporządzać szkice polowe oraz dokumentacyjne;
2.4. sporządzać graficzne zobrazowanie stanu zagospodarowania terenu;
2.5. sporządzać dokumenty związane z ewidencją gruntów i budynków;
2.6. obliczać należność za wykonaną pracę.
3. Bezpiecznie wykonywać zadania zawodowe zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, a w szczególności:
3.1. stosować przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisy ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych;
3.2. stosować przepisy prawa budowlanego i prawa pracy;
3.3. przewidywać zagrożenia występujące podczas wykonywania prac na placu budowy oraz prac geodezyjnych i kartograficznych;
3.4. organizować stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii; (zapis nowy, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
3.5. stosować odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych; (zapis zmieniony, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
3.6. stosować zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych. (zapis nowy, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
Część II — zakres wiadomości i umiejętności związanych z zatrudnieniem i działalnością gospodarczą
Absolwent powinien umieć:
1. Czytać ze zrozumieniem informacje przedstawione w formie opisów, instrukcji, tabel, wykresów, a w szczególności:
1.1. rozróżniać podstawowe pojęcia i terminy z zakresu funkcjonowania gospodarki oraz prawa pracy, prawa podatkowego i przepisów regulujących podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej;
1.2. rozróżniać dokumenty związane z zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
1.3. identyfikować i analizować informacje dotyczące wymagań i uprawnień pracownika, pracodawcy, bezrobotnego i klienta.
2. Przetwarzać dane liczbowe i operacyjne, a w szczególności:
2.1. analizować informacje związane z podnoszeniem kwalifikacji, poszukiwaniem pracy i zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
2.2. sporządzać dokumenty związane z poszukiwaniem pracy i zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
2.3. rozróżniać skutki wynikające z nawiązania i rozwiązania stosunku pracy.
Etap praktyczny egzaminu obejmuje wykonanie określonego zadania egzaminacyjnego wynikającego z zadania o treści ogólnej — opracowanie projektu realizacji i wykonanie określonych prac geodezyjnych na podstawie dokumentacji.
Absolwent powinien umieć:
1. Analizować dokumentację projektową, pomiarową, kartograficzną.
2. Dobierać metody i techniki wykonania pomiarów oraz opracowania geodezyjnego określonego obiektu na podstawie dokumentacji projektowej.
3. Dobierać sprzęt i instrumenty geodezyjne w odniesieniu do określonej metody i techniki wykonania pomiarów oraz wykonywać pomiary geodezyjne.
4. Dobierać metody, techniki i przyrządy do kontroli prawidłowości wykonywanych pomiarów, uzyskanych wyników oraz wykorzystania ich do opracowań geodezyjnych.
5. Określać warunki wykonania pomiarów oraz dokumentacji geodezyjnej w zależności od określonych wymagań dotyczących rodzaju i zakresu opracowania.
6. Opracowywać projekt realizacji określonego rodzaju prac geodezyjnych obejmujący: wykonanie pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych, sporządzenie szkiców polowych pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych, wykonanie szkiców dokumentacyjnych tyczenia lub przetworzenie danych zebranych w terenie na dane liczbowe w postaci współrzędnych i pól powierzchni, kartowanie map sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych na podstawie pomiarów terenowych oraz przetworzonych danych terenowych, opracowanie przykładowej dokumentacji związanej z geodezyjną obsługą budownictwa.
7. Opracowywać dokumentację związaną z geodezyjną obsługą budownictwa.
Niezbędne wyposażenie stanowiska do wykonania zadania egzaminacyjnego:
Stanowisko komputerowe: komputer podłączony do sieci lokalnej, drukarka sieciowa z możliwością wydruku w formacie A3, ploter. Oprogramowanie: pakiet biurowy (edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, program do prezentacji), pakiet do wspomagania projektowania dokumentacji geodezyjnej. Poligon do wykonania pomiarów terenowych. Sprzęt oraz instrumenty geodezyjne. Fragment dokumentacji budowlanej. Zestaw norm stosowanych w geodezji. Instrukcje i wytyczne techniczne dotyczące geodezji inżynieryjnej; dokumentacja pomiarów geodezyjnych: sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych; dzienniki pomiarowe i obliczeniowe. Katalogi znaków umownych, opisów rysunków geodezyjnych i kartograficznych. Wzory i objaśnienia danych topograficznych. Tablice do tyczenia łuków kołowych, klotoidy. Mapy: wieloskalowe, topograficzne, tematyczne. Pierworysy i czystorysy map. Podstawowe materiały i sprzęt do rysowania i rytowania: papiery rysunkowe, plansze kartograficzne, kalki, folie z tworzyw sztucznych, warstwy rytownicze na foliach, ołówki, pióra, pisaki, tusze wodne i trawiące, farby, przyrządy rysunkowe. Stół podświetleniowy. Dokumenty geodezyjne związane z ewidencją gruntów: rejestry, dokumentacja ewidencji gruntów, mapy scaleniowe, wzory pism, postanowień i decyzji administracyjnych, obowiązujące druki, druk księgi wieczystej. Pojemnik na odpady. Środki ochrony indywidualnej. Apteczka.
Wszystkim przystępującym do tegorocznego egzaminu życzymy powodzenia!
Zawód: technik geodeta
symbol cyfrowy: 311[10]
Etap pisemny egzaminu obejmuje:
Część I — zakres wiadomości i umiejętności właściwych dla kwalifikacji w zawodzie
Absolwent powinien umieć:
1. Czytać ze zrozumieniem informacje przedstawione w formie opisów, instrukcji, rysunków, szkiców, wykresów, dokumentacji technicznych i technologicznych, a w szczególności:
1.1. rozpoznawać rodzaje obiektów budowlanych oraz inżynierskich;
1.2. rozpoznawać rodzaje instrumentów pomiarowych i narzędzi do opracowań geodezyjno-kartograficznych;
1.3. rozpoznawać techniki i metody pomiarów geodezyjnych;
1.4. określać zasady wykonywania pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych;
1.5. określać rodzaje map i sposoby ich sporządzania przy zastosowaniu tradycyjnych i nowoczesnych technologii;
1.6. określać zasady posługiwania się podstawowym sprzętem fotogrametrycznym;
1.7. określać zasady opracowania map sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych na podstawie pomiarów terenowych oraz przetworzonych danych terenowych;
1.8 określać zasady prowadzenia geodezyjnej obsługi budownictwa mieszkaniowego i przemysłowego;
1.9. określać zasady wykonywania pomiarów przemieszczeń i odkształceń budowli;
1.10. określać zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków;
1.11. określać zasady wykonywania podziałów i rozgraniczeń nieruchomości;
1.12. określać zasady wykonywania wytyczania oraz inwentaryzacji sieci uzbrojenia terenu;
1.13. określać zasady prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2. Przetwarzać dane liczbowe i operacyjne, a w szczególności:
2.1. przetwarzać dane zebrane w terenie na dane liczbowe w postaci współrzędnych lub pól powierzchni;
2.2. dobierać instrumenty i sprzęt geodezyjny do wykonywania określonych pomiarów i prac;
2.3. sporządzać szkice polowe oraz dokumentacyjne;
2.4. sporządzać graficzne zobrazowanie stanu zagospodarowania terenu;
2.5. sporządzać dokumenty związane z ewidencją gruntów i budynków;
2.6. obliczać należność za wykonaną pracę.
3. Bezpiecznie wykonywać zadania zawodowe zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, a w szczególności:
3.1. stosować przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisy ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych;
3.2. stosować przepisy prawa budowlanego i prawa pracy;
3.3. przewidywać zagrożenia występujące podczas wykonywania prac na placu budowy oraz prac geodezyjnych i kartograficznych;
3.4. organizować stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii; (zapis nowy, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
3.5. stosować odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych; (zapis zmieniony, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
3.6. stosować zasady udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym podczas wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych. (zapis nowy, wejdzie w życie z dniem 29 czerwca 2010)
Część II — zakres wiadomości i umiejętności związanych z zatrudnieniem i działalnością gospodarczą
Absolwent powinien umieć:
1. Czytać ze zrozumieniem informacje przedstawione w formie opisów, instrukcji, tabel, wykresów, a w szczególności:
1.1. rozróżniać podstawowe pojęcia i terminy z zakresu funkcjonowania gospodarki oraz prawa pracy, prawa podatkowego i przepisów regulujących podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej;
1.2. rozróżniać dokumenty związane z zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
1.3. identyfikować i analizować informacje dotyczące wymagań i uprawnień pracownika, pracodawcy, bezrobotnego i klienta.
2. Przetwarzać dane liczbowe i operacyjne, a w szczególności:
2.1. analizować informacje związane z podnoszeniem kwalifikacji, poszukiwaniem pracy i zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
2.2. sporządzać dokumenty związane z poszukiwaniem pracy i zatrudnieniem oraz podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej;
2.3. rozróżniać skutki wynikające z nawiązania i rozwiązania stosunku pracy.
Etap praktyczny egzaminu obejmuje wykonanie określonego zadania egzaminacyjnego wynikającego z zadania o treści ogólnej — opracowanie projektu realizacji i wykonanie określonych prac geodezyjnych na podstawie dokumentacji.
Absolwent powinien umieć:
1. Analizować dokumentację projektową, pomiarową, kartograficzną.
2. Dobierać metody i techniki wykonania pomiarów oraz opracowania geodezyjnego określonego obiektu na podstawie dokumentacji projektowej.
3. Dobierać sprzęt i instrumenty geodezyjne w odniesieniu do określonej metody i techniki wykonania pomiarów oraz wykonywać pomiary geodezyjne.
4. Dobierać metody, techniki i przyrządy do kontroli prawidłowości wykonywanych pomiarów, uzyskanych wyników oraz wykorzystania ich do opracowań geodezyjnych.
5. Określać warunki wykonania pomiarów oraz dokumentacji geodezyjnej w zależności od określonych wymagań dotyczących rodzaju i zakresu opracowania.
6. Opracowywać projekt realizacji określonego rodzaju prac geodezyjnych obejmujący: wykonanie pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych, sporządzenie szkiców polowych pomiarów sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych, wykonanie szkiców dokumentacyjnych tyczenia lub przetworzenie danych zebranych w terenie na dane liczbowe w postaci współrzędnych i pól powierzchni, kartowanie map sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych na podstawie pomiarów terenowych oraz przetworzonych danych terenowych, opracowanie przykładowej dokumentacji związanej z geodezyjną obsługą budownictwa.
7. Opracowywać dokumentację związaną z geodezyjną obsługą budownictwa.
Niezbędne wyposażenie stanowiska do wykonania zadania egzaminacyjnego:
Stanowisko komputerowe: komputer podłączony do sieci lokalnej, drukarka sieciowa z możliwością wydruku w formacie A3, ploter. Oprogramowanie: pakiet biurowy (edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, program do prezentacji), pakiet do wspomagania projektowania dokumentacji geodezyjnej. Poligon do wykonania pomiarów terenowych. Sprzęt oraz instrumenty geodezyjne. Fragment dokumentacji budowlanej. Zestaw norm stosowanych w geodezji. Instrukcje i wytyczne techniczne dotyczące geodezji inżynieryjnej; dokumentacja pomiarów geodezyjnych: sytuacyjnych i sytuacyjno-wysokościowych; dzienniki pomiarowe i obliczeniowe. Katalogi znaków umownych, opisów rysunków geodezyjnych i kartograficznych. Wzory i objaśnienia danych topograficznych. Tablice do tyczenia łuków kołowych, klotoidy. Mapy: wieloskalowe, topograficzne, tematyczne. Pierworysy i czystorysy map. Podstawowe materiały i sprzęt do rysowania i rytowania: papiery rysunkowe, plansze kartograficzne, kalki, folie z tworzyw sztucznych, warstwy rytownicze na foliach, ołówki, pióra, pisaki, tusze wodne i trawiące, farby, przyrządy rysunkowe. Stół podświetleniowy. Dokumenty geodezyjne związane z ewidencją gruntów: rejestry, dokumentacja ewidencji gruntów, mapy scaleniowe, wzory pism, postanowień i decyzji administracyjnych, obowiązujące druki, druk księgi wieczystej. Pojemnik na odpady. Środki ochrony indywidualnej. Apteczka.
Wszystkim przystępującym do tegorocznego egzaminu życzymy powodzenia!
wtorek, 15 czerwca 2010
Czy zeskanują polskie Tatry?
Do 20 czerwca internauci mogą głosować na symbol Tatr w ramach konkursu Milka Razem dla Tatr. Głosować można nawet codziennie na: niedźwiedzia, Morskie Oko, krokusy, kozicę, świstaka czy Giewont. W zależności od ilości głosów internatów organizatorzy konkursu podejmą działania mające na celu ratowanie zwycięskich symboli. W sumie 1 milion złotych zostanie przeznaczony na ochronę dziedzictwa narodowego Tatr.
Jakie działania w ramach tego budżetu mogą zostać podjęte dla zwycięskiego symbolu?
Oto propozycje organizatorów konkursu. I tak – jeżeli zwycięży krokus zostanie przeprowadzony skaning laserowy (lidar) polskiej części Tatr, na podstawie którego zostanie opracowany cyfrowy model terenu. Dodatkowo organizatorzy wykonają też zdjęcia lotnicze. Wszystko po to, aby monitorować tempo zarastania polan na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Dla kozicy zostanie zakupiony bezzałogowy samolot wyposażony w możliwość rejestracji obrazu w celu monitoringu migracji tych zwierząt. W celu poznania miejsc zagrożonych płoszeniem kozic, a także świstaków wykonane zostaną także mapy panoramiczne gór z rozmieszczonymi trasami narciarskimi, szlakami turystycznymi, nartostradami.
Dla terenów Morskiego Oka wykonane zostaną zdjęcia lotnicze mające zapewne na celu monitoring stanu pokrywy roślinno-glebowej w tym obszarze. Te same działania zostaną podjęte w ramach ochrony Giewontu.
Do końca głosowania zostało jeszcze tylko kilka dni. Czekamy z niecierpliwością na informacje, jaki symbol zwycięży.
Jakie działania w ramach tego budżetu mogą zostać podjęte dla zwycięskiego symbolu?
Oto propozycje organizatorów konkursu. I tak – jeżeli zwycięży krokus zostanie przeprowadzony skaning laserowy (lidar) polskiej części Tatr, na podstawie którego zostanie opracowany cyfrowy model terenu. Dodatkowo organizatorzy wykonają też zdjęcia lotnicze. Wszystko po to, aby monitorować tempo zarastania polan na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Dla kozicy zostanie zakupiony bezzałogowy samolot wyposażony w możliwość rejestracji obrazu w celu monitoringu migracji tych zwierząt. W celu poznania miejsc zagrożonych płoszeniem kozic, a także świstaków wykonane zostaną także mapy panoramiczne gór z rozmieszczonymi trasami narciarskimi, szlakami turystycznymi, nartostradami.
Dla terenów Morskiego Oka wykonane zostaną zdjęcia lotnicze mające zapewne na celu monitoring stanu pokrywy roślinno-glebowej w tym obszarze. Te same działania zostaną podjęte w ramach ochrony Giewontu.
Do końca głosowania zostało jeszcze tylko kilka dni. Czekamy z niecierpliwością na informacje, jaki symbol zwycięży.
System GPS – część 1
Dzisiaj poruszamy temat systemu GPS. Czy jest? O czym powinien wiedzieć geodeta, chcąc korzystać z tej zdobyczy cywilizacji. Wszystkie wątpliwości wyjaśni ekspert, Ryszard Boniecki z firmy APEKS z Gdańska.
System GPS, przytaczam za profesorem Kazimierzem Czarneckim, jest swoistą „czarną skrzynką” wymagającą niewielkiego udziału operatora, którego rola jak się na pierwszy rzut oka wydaje, sprowadza się do ustawienia anteny nad punktem pomiarowym, zmierzenia wysokości anteny nad mierzonym punktem, załączenia zasilania i uruchomienia odbiornika. Podobnie, po zakończeniu pomiaru wystarczy nacisnąć kilka „guzików” w określonej kolejności, przesłać zarejestrowane dane do komputera, uruchomić program i po pewnym czasie uzyskać wyświetlone na monitorze wyniki.
Czy zatem istnieje potrzeba, aby współczesny geodeta - użytkownik systemu GPS, rozumiał jego działanie. Odpowiedź jest zdecydowanie twierdząca.
Współczesny geodeta, jeśli chce korzystać z techniki GPS, musi wiedzieć o niej bardzo dużo: musi zdawać sobie sprawę z zasad działania systemu; z jego podstaw teoretycznych; wiedzieć jak działają różne odbiorniki GPS; wiedzieć jak dobrać odpowiedni typ odbiornika i anteny do określonych celów. Powinien wiedzieć także jaka procedura obserwacji będzie właściwa dla celów, jakie chce osiągnąć. Powinien umieć dobrać odpowiednie programy do przetworzenia wyników obserwacji, a później wykorzystać je w różnych układach współrzędnych, w połączeniu z wynikami uzyskanymi np. za pomocą technik klasycznych.
Obserwacje GPS są wykorzystywane w coraz szerszym zakresie. Poza podstawowym - określeniem pozycji, coraz częściej wykorzystywane są do określenia różnic wysokości między punktami (niwelacja satelitarna), czy wyznaczenia przemieszczeń poziomych i pionowych, jeśli wymieniać tyko te zastosowania będące przedtem domeną innych dziedzin geodezji.
Oczywiście nietypowe, bądź eksperymentalne zastosowania wymagają głębszej wiedzy i szczególnej staranności przy wykonywaniu pomiarów.
Krótka charakterystyka systemu
System GPS tworzą trzy zasadnicze części (segmenty):
- segment kosmiczny – tworzą „w zasadzie” 24 satelity (czynne) umieszczone na sześciu prawie kołowych orbitach o nachyleniu ok. 55 stopni do płaszczyzny równika (po 4 satelity na każdej orbicie), wysokość orbity ok. 20 000 km. Każdy z satelitów emituje bardzo stabilne częstotliwości pomiarowe, transmituje sygnały własnego zegara oraz retransmituje informacje efemerydalne (dotyczące położenia satelity w przestrzeni) i identyfikacyjne (dotyczące tego satelity i całego systemu);
- segment kontroli – składający się z 5 stacji śledzących Colorado Springs (master station) i 4 rozmieszczonych w miarę równomiernie wzdłuż równika. Obserwacje zarejestrowane na stacjach śledzących są przesyłane do stacji podstawowej (master). Centrum obliczeniowe dokonuje wyznaczenia przewidywanych elementów orbity każdego satelity i poprawek pozwalających na określenie pozycji satelity w momencie obserwacji. Te informacje wraz z poprawą zegara satelity są przesyłane do komputera pokładowego satelity, a następnie retransmitowane w postaci tzw. efemeryd pokładowych (części depeszy satelitarnej);
- segment użytkowników - w zależności od rodzaju posiadanego sprzętu i potrzeb użytkownicy wyznaczają swoją pozycję bezpośrednio w systemie WGS-84 (nawigacja) lub przy zastosowaniu innych narzędzi i metod pomiaru (statycznych), w post-processingu, wyznaczają pozycję ze znacznie większą dokładnością. Istnieją też inne sposoby wyznaczenia pozycji (tryby kinematyczne). Omówienie nawet pobieżne wszystkich sposobów wyznaczenia pozycji oraz podstaw teoretycznych wymagałoby obszernego wykładu (cyklu wykładów).
Zainteresowanych odsyłam do literatury - artykułów w magazynie GEODETA (dodatek NAWI), podręczników akademickich i publikacji przekrojowych np.: Geodezja współczesna w zarysie [K. Czarnecki, Wydawnictwo Wiedza i Życie], GPS w praktyce geodezyjnej [J. Lamparski, K. Świątek Wydawnictwo Gall]
W uproszczeniu wyznaczenie pozycji polega na realizacji przestrzennego wcięcia wstecz (liniowego) do punktów (satelitów GPS), których pozycja w przestrzeni choć zmienna, jest możliwa do wyznaczenia na podstawie transmitowanych przez satelity efemeryd.
Planowanie obserwacji
Większość dostawców odbiorników dostarcza wraz ze sprzętem narzędzia do opracowania i wyrównania wyników pomiaru, oraz do planowania misji obserwacyjnych.
Programy do planowania misji obserwacyjnych bazują na informacjach zawartych w almanachu – części depeszy satelitarnej.
Posiadając informacje o przybliżonej lokalizacji stanowisk obserwacyjnych, można zaplanować sesje pomiarowe, dokonując wyboru optymalnych przedziałów czasowych dla wykonania „obserwacji”.
Program podaje informacje o liczbie widocznych w określonym „oknie” satelitów, ich konstelacji, wartości wskaźnika DOP, itp. przedstawione na osi czasu.
System GPS, przytaczam za profesorem Kazimierzem Czarneckim, jest swoistą „czarną skrzynką” wymagającą niewielkiego udziału operatora, którego rola jak się na pierwszy rzut oka wydaje, sprowadza się do ustawienia anteny nad punktem pomiarowym, zmierzenia wysokości anteny nad mierzonym punktem, załączenia zasilania i uruchomienia odbiornika. Podobnie, po zakończeniu pomiaru wystarczy nacisnąć kilka „guzików” w określonej kolejności, przesłać zarejestrowane dane do komputera, uruchomić program i po pewnym czasie uzyskać wyświetlone na monitorze wyniki.
Czy zatem istnieje potrzeba, aby współczesny geodeta - użytkownik systemu GPS, rozumiał jego działanie. Odpowiedź jest zdecydowanie twierdząca.
Współczesny geodeta, jeśli chce korzystać z techniki GPS, musi wiedzieć o niej bardzo dużo: musi zdawać sobie sprawę z zasad działania systemu; z jego podstaw teoretycznych; wiedzieć jak działają różne odbiorniki GPS; wiedzieć jak dobrać odpowiedni typ odbiornika i anteny do określonych celów. Powinien wiedzieć także jaka procedura obserwacji będzie właściwa dla celów, jakie chce osiągnąć. Powinien umieć dobrać odpowiednie programy do przetworzenia wyników obserwacji, a później wykorzystać je w różnych układach współrzędnych, w połączeniu z wynikami uzyskanymi np. za pomocą technik klasycznych.
Obserwacje GPS są wykorzystywane w coraz szerszym zakresie. Poza podstawowym - określeniem pozycji, coraz częściej wykorzystywane są do określenia różnic wysokości między punktami (niwelacja satelitarna), czy wyznaczenia przemieszczeń poziomych i pionowych, jeśli wymieniać tyko te zastosowania będące przedtem domeną innych dziedzin geodezji.
Oczywiście nietypowe, bądź eksperymentalne zastosowania wymagają głębszej wiedzy i szczególnej staranności przy wykonywaniu pomiarów.
Krótka charakterystyka systemu
System GPS tworzą trzy zasadnicze części (segmenty):
- segment kosmiczny – tworzą „w zasadzie” 24 satelity (czynne) umieszczone na sześciu prawie kołowych orbitach o nachyleniu ok. 55 stopni do płaszczyzny równika (po 4 satelity na każdej orbicie), wysokość orbity ok. 20 000 km. Każdy z satelitów emituje bardzo stabilne częstotliwości pomiarowe, transmituje sygnały własnego zegara oraz retransmituje informacje efemerydalne (dotyczące położenia satelity w przestrzeni) i identyfikacyjne (dotyczące tego satelity i całego systemu);
- segment kontroli – składający się z 5 stacji śledzących Colorado Springs (master station) i 4 rozmieszczonych w miarę równomiernie wzdłuż równika. Obserwacje zarejestrowane na stacjach śledzących są przesyłane do stacji podstawowej (master). Centrum obliczeniowe dokonuje wyznaczenia przewidywanych elementów orbity każdego satelity i poprawek pozwalających na określenie pozycji satelity w momencie obserwacji. Te informacje wraz z poprawą zegara satelity są przesyłane do komputera pokładowego satelity, a następnie retransmitowane w postaci tzw. efemeryd pokładowych (części depeszy satelitarnej);
- segment użytkowników - w zależności od rodzaju posiadanego sprzętu i potrzeb użytkownicy wyznaczają swoją pozycję bezpośrednio w systemie WGS-84 (nawigacja) lub przy zastosowaniu innych narzędzi i metod pomiaru (statycznych), w post-processingu, wyznaczają pozycję ze znacznie większą dokładnością. Istnieją też inne sposoby wyznaczenia pozycji (tryby kinematyczne). Omówienie nawet pobieżne wszystkich sposobów wyznaczenia pozycji oraz podstaw teoretycznych wymagałoby obszernego wykładu (cyklu wykładów).
Zainteresowanych odsyłam do literatury - artykułów w magazynie GEODETA (dodatek NAWI), podręczników akademickich i publikacji przekrojowych np.: Geodezja współczesna w zarysie [K. Czarnecki, Wydawnictwo Wiedza i Życie], GPS w praktyce geodezyjnej [J. Lamparski, K. Świątek Wydawnictwo Gall]
W uproszczeniu wyznaczenie pozycji polega na realizacji przestrzennego wcięcia wstecz (liniowego) do punktów (satelitów GPS), których pozycja w przestrzeni choć zmienna, jest możliwa do wyznaczenia na podstawie transmitowanych przez satelity efemeryd.
Planowanie obserwacji
Większość dostawców odbiorników dostarcza wraz ze sprzętem narzędzia do opracowania i wyrównania wyników pomiaru, oraz do planowania misji obserwacyjnych.
Programy do planowania misji obserwacyjnych bazują na informacjach zawartych w almanachu – części depeszy satelitarnej.
Posiadając informacje o przybliżonej lokalizacji stanowisk obserwacyjnych, można zaplanować sesje pomiarowe, dokonując wyboru optymalnych przedziałów czasowych dla wykonania „obserwacji”.
Program podaje informacje o liczbie widocznych w określonym „oknie” satelitów, ich konstelacji, wartości wskaźnika DOP, itp. przedstawione na osi czasu.
poniedziałek, 14 czerwca 2010
Mapy po powodziowe
Wykorzystanie map satelitarnych, map cyfrowych i trójwymiarowych modeli terenu pozwala na odwzorowanie sytuacji istniejącej po przejściu fali powodziowej. Połączenie tych informacji pozwala zespołowi geologów, hydrologów i geografów na opracowanie rekomendacji, która w postaci tekstowej i graficznej umieszczana jest na mapach dostarczanych straży pożarnej.
W tej chwili dostępne są zestawy map dla następujących obszarów: Rejon Połaniec, Sandomierz, Rejon Wilków, Rejon Świniary.
Dla każdego z obszarów dostępne są: rekomendacja na mapie hipsometrycznej, rekomendacje na ortofotomapie, obraz satelitarny terenów zalanych, mapa hipsometryczna z siecią drogową, mapa hipsometryczna z siecią hydrologiczną.
Opracowania na prośbę Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej wykonał powstały ad hoc zespół informacji kryzysowej PROTEUS-GMES: Centrum Badań Kosmicznych (grupa GMES i zespół PROTEUS), Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów (koordynator projektu PROTEUS), Państwowy Instytut Geologiczny, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Politechnika Poznańska (Instytut Informatyki), dane satelitarne dostarczył europejski projekt SAFER programu GMES.
W tej chwili dostępne są zestawy map dla następujących obszarów: Rejon Połaniec, Sandomierz, Rejon Wilków, Rejon Świniary.
Dla każdego z obszarów dostępne są: rekomendacja na mapie hipsometrycznej, rekomendacje na ortofotomapie, obraz satelitarny terenów zalanych, mapa hipsometryczna z siecią drogową, mapa hipsometryczna z siecią hydrologiczną.
Opracowania na prośbę Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej wykonał powstały ad hoc zespół informacji kryzysowej PROTEUS-GMES: Centrum Badań Kosmicznych (grupa GMES i zespół PROTEUS), Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów (koordynator projektu PROTEUS), Państwowy Instytut Geologiczny, Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Politechnika Poznańska (Instytut Informatyki), dane satelitarne dostarczył europejski projekt SAFER programu GMES.
środa, 9 czerwca 2010
Zobacz Gdański System Informacji Przestrzennych
W najbliższą sobotę, 12 czerwca, odbędzie się już po raz szósty Dzień Otwarty Urzędu Miejskiego w Gdańsku. Każdy z wydziałów urzędu będzie się prezentował. I tak Wydział Geodezji odczaruje mapy geodezyjne: zasadnicze, ewidencji gruntów i budynków, a także ortofotomapy czy bazy punktów adresowych. Biuro Informatyki zaprezentuje „Gdański System Informacji Przestrzennych na miarę XXI wieku” – będzie można zobaczyć opracowania mapowe, obejrzeć prezentacje multimedialne na temat miejskich publikacji GIS dostępnych w Internecie, ze szczególnym uwzględnieniem interaktywnego planu Gdańska.
Szczegółowy plan dnia otwartego znajdziecie tutaj.
Szczegółowy plan dnia otwartego znajdziecie tutaj.
niedziela, 6 czerwca 2010
Nowoczesne techniki pomiarowe pomocne w usuwaniu skutków powodzi
Nie obeschły jeszcze pola po przejściu pierwszej fali powodzi, a już kolejna przetoczyła się przez Polskę.
Zniszczenia infrastruktury postępują. Przywrócenie normalnego funkcjonowania obszarów dotkniętych powodzią wymagać będzie olbrzymiego wysiłku.
Kluczowe znaczenie przy usuwaniu skutków powodzi mają: ocena zakresu zniszczeń a następnie naprawa lub odtworzenie urządzeń zabezpieczających przed wysokimi stanami wód płynących (wały przeciwpowodziowe) oraz sieć dróg i kolei.
I w tym zakresie może pomóc nowoczesna technika. Metoda skaningu laserowego pozwala na bardzo szybki, bezpieczny i jednocześnie dokładny pomiar inwentaryzacyjny o niemożliwej do uzyskania innymi metodami szczegółowości. Porównanie utworzonego na podstawie wyników takiego pomiaru (chmury punktów) numerycznego modelu terenu (DTM), z modelem utworzonym na podstawie danych określających pierwotny stan ww. obiektów (mapy, projekty itp.), pozwoli na szybkie oszacowanie ilościowe zmian.
Należy dodać, iż dzięki równoczesnemu wykorzystaniu technik satelitarnych (systemów GNSS) do lokalizacji stanowisk skanera, nie jest konieczne korzystanie z klasycznych osnów geodezyjnych, które na przykład mogą być na skutek powodzi niedostępne, uszkodzone bądź zniszczone.
Dane zarejestrowane podczas skanowania mogą być wykorzystane do opracowania map do celów projektowych niezbędnych na etapie przygotowania inwestycji lub remontów elementów infrastruktury.
Pracownia Skaningu Laserowego Zakładu Usług Inżynierskich APEKS Sp. z o.o. w Gdańsku oferuje wykonanie opisanych wyżej opracowań (a także innych - dyktowanych szczególnymi potrzebami), przy minimalnym poziomie kosztów (bez zysku). Więcej informacji pod nr telefonu 58 340 10 00 lub mailowo: sekretariat@apeks.com.pl.
Zniszczenia infrastruktury postępują. Przywrócenie normalnego funkcjonowania obszarów dotkniętych powodzią wymagać będzie olbrzymiego wysiłku.
Kluczowe znaczenie przy usuwaniu skutków powodzi mają: ocena zakresu zniszczeń a następnie naprawa lub odtworzenie urządzeń zabezpieczających przed wysokimi stanami wód płynących (wały przeciwpowodziowe) oraz sieć dróg i kolei.
I w tym zakresie może pomóc nowoczesna technika. Metoda skaningu laserowego pozwala na bardzo szybki, bezpieczny i jednocześnie dokładny pomiar inwentaryzacyjny o niemożliwej do uzyskania innymi metodami szczegółowości. Porównanie utworzonego na podstawie wyników takiego pomiaru (chmury punktów) numerycznego modelu terenu (DTM), z modelem utworzonym na podstawie danych określających pierwotny stan ww. obiektów (mapy, projekty itp.), pozwoli na szybkie oszacowanie ilościowe zmian.
Należy dodać, iż dzięki równoczesnemu wykorzystaniu technik satelitarnych (systemów GNSS) do lokalizacji stanowisk skanera, nie jest konieczne korzystanie z klasycznych osnów geodezyjnych, które na przykład mogą być na skutek powodzi niedostępne, uszkodzone bądź zniszczone.
Dane zarejestrowane podczas skanowania mogą być wykorzystane do opracowania map do celów projektowych niezbędnych na etapie przygotowania inwestycji lub remontów elementów infrastruktury.
Pracownia Skaningu Laserowego Zakładu Usług Inżynierskich APEKS Sp. z o.o. w Gdańsku oferuje wykonanie opisanych wyżej opracowań (a także innych - dyktowanych szczególnymi potrzebami), przy minimalnym poziomie kosztów (bez zysku). Więcej informacji pod nr telefonu 58 340 10 00 lub mailowo: sekretariat@apeks.com.pl.
Subskrybuj:
Posty (Atom)